اکسیژن و استراتژی های توزیع آن برای درمان بیماری کرونا

این مقاله به عنوان راهنمای موقت آموزشی در مورد منابع تامین اکسیژن و استراتژی های توزیع اکسیژن برای درمان بیماری کرونا در مراکز درمانی است.

این راهنما برگرفته از مشخصات فنی سازمان بهداشت جهانی^[۱]WHO و صندوق ضروری کودکان سازمان ملل متحد ^[۲]یونیسف در زمینه دستگاه های اکسیژن درمانی به عنوان بخشی از مجموعه تجهیزات پزشکی WHO است. همچنین در این راهنما از دانش فعلی و تجربیات کشورهای درگیر با این بیماری استفاده شده است.

این راهنما برای مدیران مراکز درمانی، تصمیم گیرندگان بالینی، مسئولان تدارکات، مسئولان برنامه ریزی، مهندسان زیست پزشکی، مهندسان و سیاست گذاران زیرساخت ها کاربرد دارد. در این متن چگونگی تقاضای اکسیژن ، شناسایی منابع موجود اکسیژن و انتخاب نحوه توزیع مناسب اکسیژن برای پاسخگویی به نیاز بیماران مبتلا به کرونا، به ویژه در کشورهای کم درآمد و متوسط تشریح می شود. سازمان بین المللی WHO به محض دسترسی به منابع و اطلاعات جدید، این توصیه ها را به روزرسانی می کند.

۱ . کرونا و اکسیژن: داده های کشور چین حاکی از آن است که( %۴۰ )افراد مبتلا به کرونا دارای بیماری خفیف، ( %۴۰ )متوسط و حدود( %۱۵ )از آن ها دارای بیماری شدید هستند که نیاز به درمان با اکسیژن دارند. %۵ درصد باقیمانده دارای وضعیت بحرانی بوده و باید در بخش مراقبت های ویژه درمان شوند. علاوه بر این بیشتر بیماران مبتلا به کرونا با وضعیت بحرانی نیاز به دستگاه تنفس مصنوعی مکانیکی دارند به همین دلایل مراکز بهداشتی درمانی کرونا باید به دستگاه سنجش غلظت اکسیژن خون و سیستم های عملکردی آن از جمله رابط های انتقال اکسیژن یکبار مصرف مجهز باشند برای کلیه بیماران شدید و بحرانی کرونا درمان با اکسیژن توصیه می شود. در این درمان اکسیژن مورد نیاز کودکان با نرخ پائین۲-۱ لیتر بر دو دقیقه تجویز می شود. برای بزرگسالان نرخ تجویز اکسیژن مورد نیاز از ۵ لیتر بر دقیقه همراه با استفاده از کانولای بینی شروع شده و نرخ متوسط ۱۰-۶ لیتر بر دقیقه همراه با استفاده از ماسک ونتوری یا نرخ جریان بالاتر ۱۵-۱۰ لیتر بر دقیقه با استفاده از ماسک دارای کیسه ذخیره انجام می شود علاوه بر این در صورت نیاز بیمار به اکسیژن با سرعت ها و غلظت های بالاتر می توان از دستگاه های کانولای بینی جریان زیاد( HFNC )تنفس مصنوعی غیر تزریقی( NIV )و تنفس مصنوعی تزریقی( IV )استفاده نمود.

در مقایسه با اکسیژن درمانی استاندارد، دستگاههای HFNC و NIV ممکن است نیاز به لوله گذاری داخلی را کاهش دهند با این حال، دستگاههای HFNC و NIV خطر تولید ذرات در هوا(اتروسل)را دارند و در نتیجه کارکنان باید احتیاط های لازم را در زمینه انتقال ذرات هوا در دستگاه داشته باشند.

احتیاط :

اکسیژن ، احتراق را شعله ور تر می کند. افزودن این گاز غلیظ به آتش، شدت آن را به طور متناوب افزایش می دهد و حتی می تواند از احتراق موادی که در شرایط معمول نمی سوزند، پشتیبانی کند.

هنگام استفاده از اکسیژن به هیچ وجه به شعله های آتش نزدیک نشوید – نزدیک منابع اکسیژنی سیگار نکشید!

۲ . ویژگی های اکسیژن مورد استفاده در پزشکی: اکسیژن درمانی یا مکمل عبارت است از تامین اکسیژن پزشکی در مراقبت های بهداشتی. اکسیژن پزشکی حاوی حداقل % ۸۲ اکسیژن خالص، عاری از هرگونه آلودگی است و توسط یک کمپرسور عاری از روغن تولید می شود. براساس استاندارد ملی ایران به شماره ۳۲۴۰ این گاز بی رنگ، بی بو، بدون طعم و غیرسمی است. وزن یک لیتر گاز در صفر درجه سلسیوس و فشار ۷۶۰ میلیمتر جیوه، حدود ۴۲۹/۱ گرم می باشد که اندکی سنگین تر از هوا است. رنگ اکسیژن مایع، آبی کمرنگ بوده و نقطه جوش آن ۹_/۱۸۲- درجه سلسیوس می باشد. تبخیر یک حجم اکسیژن مایع در ۱۵ درجه سلسیوس و فشار ۷۶۰ میلیمتر جیوه، حدود ۸۴۰ حجم گاز تولید می کند. درصورت تماس اکسیژن مایع و یا گاز اکسیژن سرد با پوست و مجاری تنفسی، به دلیل برودت زیاد موجب وارد شدن صدمات شدید و انجماد آن می شود. تنفس اکسیژن خالص در فشارهای نسبی بالا برای سلامتی می تواند مضر باشد. قرار گرفتن طولانی در معرض این گاز خالص می تواند بر ریه و سامانه عصبی تاثیر گذارد و موجب آماس ریه، کاهش ظرفیت و آسیب به بافت های ریه و تاثیر بر سامانه عصبی شامل کاهش بینایی، تشنج و اغما شود. تاکید می شود صرفاً از اکسیژن با گرید پزشکی وکیفیت بالا برای بیماران استفاده شود.

۳ . منابع تامین اکسیژن: سیستم های تامین در مراکز درمانی از یک منبع تامین اکسیژن یا تولید آن همراه با ذخیره سازی تشکیل می شود منابع رایج تامین اکسیژن مراکز درمانی عبارتند از:

تاسیسات تولید اکسیژن به صورت مایع که در آن اکسیژن مایع در مخازن دو جداره کریوژنیاک بزرگ ذخیره سازی می شود.
پکیج های تولید اکسیژن به روش PSA
تغلیظ کننده های اکسیژن
سیلندرهای اکسیژن

رایج ترین منبع تامین اکسیژن مورد استفاده در برنامه های مراقبت بهداشتی، سیلندرها هستند انتخاب مناسب منبع تامین اکسیژن به عوامل زیادی از جمله موارد زیر بستگی دارد:

میزان اکسیژن مورد نیاز در مرکز درمانی؛
زیرساخت های موجود؛
هزینه
ظرفیت و زنجیره تأمین برای تولید محلی گازهای پزشکی؛
اطمینان از تامین برق مصرفی؛
دسترسی به خدمات نگهداشت و قطعات یدکی؛
سایر موارد

در این راهنما به جزئیاتی در مورد عوامل فوق در انتخاب گزینه های مختلف منابع اکسیژن اشاره می شود و برای دسترسی به جزئیات بیش تر می توان به مشخصات فنی WHO-UNICEF و راهنمای دستگاه های اکسیژن درمانی مراجعه نمود.

تاسیسات تولید اکسیژن مایع: اکسیژن مایع به روش سرمایشی کریوژنیک در خارج از مرکز پزشکی تولید می شود. تجهیزات پزشکی مرتبط با تامین اکسیژن، می تواند به مخازن دوجداره ذخیره اکسیژن مجهز شده و در بازه های زمانی معین از طریق کامیون مخزن دار حمل اکسیژن ما که متعلق به شرکت تامین کننده است، پر شوند. مخازن ذخیره اکسیژن مایع از طریق سیستم لوله کشی مرکزی به کل تأسیسات بهداشتی متصل می شود و اکسیژن مایع در این سیستم لوله کشی خود به خود تبخیر شده و تبدیل مایع به بخار عاملی برای نیروی محرک انتقال گاز اکسیژن در نقاط مصرف می باشد. اگرچه این روش تامین اکسیژن نسبت به سایر روش ها دارای مزیت اقتصادی است، اما استفاده از اکسیژن مایع به مکانیسم های تأمین کننده خارجی وابسته است و به دلیل خطرات ناشی از فشارهای بالاتر، احتیاط بیش تری در رابطه با حمل و نقل و ذخیره سازی نیاز دارد. بنابراین بازرسی ها و مراقبت های فنی منظمی باید برای این مخازن انجام شود، در این حالت بهترین کار این است که از سیلندرها به عنوان منبع تامین پشتیبان نیز استفاده شود.

یادآوری – در ایران اکثر مخازن دوجداره ذخیره ثبت بر اساس استاندارد ملی ایران به شماره ۱-۱۲۴۷۴ ساخته شده و بر اساس استاندارد ملی ایران به شماره ۲-۱۲۴۷۴ تحت مراقبت ها و بازرسی های حین سرویس قرار می گیرند.

فرایند تولید اکسیژن به روش اداسازی اذبی ^[۳]^۲PSA: تکنولوژی PSA جداسازی یک گاز مشخص از مخلوط چندین گاز، تحت فشار و بر اساس مشخصات مولکولی و تفاوت در میزان جذب بر روی جاذب می باشد. پکیج های تولید اکسیژن به روش PSA با استفاده از هوای فشرده، گاز اکسیژن با خلوص بالا تولید می کنند.

در این فناوری مولکول های هوا به وسیله جاذب های متخلخل سطحی جداسازی می شوند. در حالت ایده آل، فقط گازی که باید از آن جدا شود جذب می شود، درحالی که تمام گازهای دیگر موجود در مخلوط از بستر جاذب عبور می کنند. غالباً از جاذب های حاوی کربن به عنوان مثال غربال های مولکولی کربن فعال و جاذب های اکسید به عنوان مثال زئولیت استفاده می شود.

خلوص گاز جذب شده نه تنها به جاذب مورد استفاده بستگی دارد، بلکه درجه حرارت و فشار در طول فرایند نیز مهم است. پس از اشباع شدن سطح جاذب، فرایند احیاء از طریق کاهش فشار انجام می شود. یک پکیج تولید اکسیژن به روش PSA می تواند به عنوان یک منبع اصلی تولید اکسیژن با استفاده از فناوران PSA( مشابه تلغیظ کننده )در محل در مراکز پزشکی استفاده شود. اکسیژن حاصل از یک پکیج PSA می تواند مستقیماً به ترمینال تختخواب بیمار منتقل شود یا از یک کمپرسور تقویت کننده برای شارژ مجدد سیلندرها جهت توزیع اکسیژن( در محل یا به مراکز بهداشتی همجوار )یا برای تامین اکسیژن پشتیبان استفاده شود این پکیج به نیروی برق مطمئنی نیاز دارد بهترین کار این است که از سیلندر ها به عنوان منبع تامین پشتیبان نیز استفاده شود.

( تغلیظ کننده ها )اکسیژن سازها: تغلیظ کننده ها در انواع ثابت و پرتابل وجود دارند که تفاوت تنها در قابلیت حمل آنها است. یک تغلیظ کننده اکسیژن، وسیله پزشکی است که با نیروی برق کار می کند و برای تغلیظ اکسیژن از هوای محیط طراحی شده است. یک تغلیظ کننده برای مکش هوا از محیط از فناوری PSA استفاده نموده و نیتروژن موجود در هوا را جدا می نماید به طوری که منبع اکسیژن مداوم با غلظت بیش از %۹۰، تولید می شود. اگر غلظت اکسیژن به زیر %۸۲ برسد نباید از آن استفاده شود. تغلیظ کننده اکسیژن، وسیله ای پزشکی است که با نیروی برق کار می کند و برای تغلیظ اکسیژن از هوای محیط طراحی شده است. یک تغلیظ کننده برای مکش هوا از محیط از فناوری PSA استفاده نموده و نیتروژن موجود در هوا را جدا می نماید به طوری که منبع اکسیژن مداوم با غلظت بیش از %۹۰، تولید می شود.

اگر غلظت اکسیژن به زیر%۸۲ برسد نباید از آن استفاده شود. تغلیظ کننده های اکسیژن قابل حمل بوده و می تواند در نواحی بالینی جابجا شوند، اما اغلب آنها به عنوان تجهیزات ثابت کنار تخت بیمار نصب می شوند. امروزه مد هایی از تغلیظ کننده های قابل حمل طراحی می شوند که قابلیت تامین جریان اکسیژن با سرعت بین ۵ تا ۱۰ لیتر بر دقیقه را دارند. هنگامی که تغلیظ کننده ها همراه با یک فلومتر( جریان سنج )دارای پایه برای تقسیم جریان استفاده می شوند. تغلیظ کننده ها می توانند اکسیژن را به طور همزمان به چندین بیمار ارائه دهند.

تغلیظ کننده ها می توانند یک منبع تامین اکسیژن ایمن و مقرون به صرفه باشند، اما از اطمینان از عملکرد صحیح به منبع برق پیوسته و قابل اطمینان همچنین به مراقبت های پیشگیری منظم نیاز دارند. بهترین کار این است که از سیلندر ها به عنوان منبع تامین پشتیبان نیز استفاده شود. از انواع دیگر تغلیظ کننده ها می توان به تغلیظ کننده های با قابلیت پر کردن سیلندر هم اشاره نمود.

یاد آوری– الزامات مربوط به تامین اکسیژن توسط دستگاه تغلیظ کننده و سیستم لوله کشیگازپزشکی

در استاندارد های ملی ایران به شماره ۱۰۷۶۶ و ۱-۱۱۶۳۶ آورده شده است، همچنین الزامات ایمنی تغلیظ کننده های پزشکی در استاندارد ملی ایران به شماره ۶۶۰۲ ارائه می شود.

۴ . ذخیره سازی اکسیژن و توزیع داخل بیمارستان ها:

سیلندرها: گاز اکسیژن را می توان درون سیلندرها فشرده و ذخیره سازی نمود. این سیلندرها در یک کارخانه تولید گاز اکسیژن یا از طریق تقطیر کرایوژنیک یا یک پکیج PSA پر شده و سپس به مراکز درمانی منتقل می شوند. سیلندرها به یکی از دو روش زیر قابل استفاده هستند:

نصب مستقیم در مناطق بیمارستانی یا لوله کشی مستقیم؛
اتصال به سیستم های منیفولد مرکزی گروه سیلندرهایی که به طور موازی به هم مرتبط می شوند بنابراین از این طریق می توان اکسیژن را به مناطق ویژه تسهیلات بهداشتی، حتی در سطح بخش انتقال داد. هنگامی که سیلندرها تنها منبع اکسیژن در یک مرکز درمانی باشند برای اطمینان از موجودی مداوم، زنجیره تأمین قوی لازم است پس از پر شدن، سیلندرها به برق احتیاج ندارند، اما برای توزیع اکسیژن داخل سیلندر به چندین لوازم جانبی و اتصالات از جمله فشارسنج، رگولاتور، جریان سنج و … نیاز است علاوه براین، ذخیره یا انتقال اکسیژن پزشکی در سیلندرها باید با دقت توسط پرسنل آموزش دیده انجام شود زیرا محتویات سیلندرتحت فشار بالایی قرار دارند.

یادآوری ۱_ مواد مورد استفاده در ساخت سیلندرهای اکسیژن نمونه های از تغلیظ کننده با قابلیت پرکردن سیلندر می تواند از جنس فولادی، آلومینیمی و کامپوزیتی باشد.

یادآوری ۲_ سیلندرهای فولادی و آلومینیومی اکسیژن باید در بازه های زمانی حداکثر ۵ ساله بر اساس استاندارد ملی ۶۷۹۲ توسط برای آزمایشگاه های تایید صلاحیت شده تحت بازرسی و آزمون دوره های قرار گیرند همچنین الزامات مدیریت استفاده، انبارش و جابجایی سیلندرهای گاز براساس استاندارد ملی( ائین کار )به شماره ۷۵۶۶ آورده شده است.

شبکه های خط لوله توزیع داخلی بیمارستان: این شبکه های خط لوله برای تامین اکسیژن در فشار زیاد برای تجهیزاتی از قبیل دستگاه های بیهوشی و تنفس مصنوعی مفید هستند. یک مزیت اساسی سیستم های خط لوله این است که آن ها از لزوم جابجایی و حمل سیلندرهای سنگین بین بخش های بیمارستانی جلوگیری می کنند. بااین حال، هزینه بالا و پیچیدگی نصب منابع اکسیژن سانترال با خطوط لوله مسی و تعمیر و نگهداشت تخصصی لازم از معایب آن است.

۵ . چگونه اکسیژن مورد نیاز یک مرکز درمانی را تخمین بزنیم: یکی دیگر از جنبه های انتخاب مناسب ترین منبع تامین اکسیژن، در نظر گرفتن جریان ناخالص اکسیژن مورد نیاز برای درمان است. برای تعیین جریان کل مورد نیاز، پیش بینی بر مصارفی باید تخمین زده شود. این کار می تواند با استفاده از ابزار پیش بینی تامین ضروری( ^۱۳ESFT )که در ۱۹-WHO COVID ارائه شده انجام گیرد همان گونه که در ابتدای این مقاله اشاره شد شدت بیماری در کل بیماران کرونا را می توان به صورت: خفیف، متوسط، شدید یا بحرانی طبقه بندی نمود. بدین ترتیب، جریان اکسیژن مورد نیاز برای اکسیژن درمانی بیماران شدید و بحرانی که نماینده % ۲۰ از کل بیماران می باشند را می توان تخمین زد. حدود % ۷۵ «شدید» بیماران مبتلا به کرونا نیاز به بستری در بیمارستان دارند، و % ۲۵ «بحرانی» طبقه بندی می شوند.

این نوع سناریوی تخمین اکسیژن مورد نیاز، برآورد بر اساس تعداد بیمار است. در این روش اندازه گیری فرض بر این است که تجهیزات کارآمد بوده و مطابق با ظرفیت اسمی خود کار می کنند. بنابراین برای دستیابی به برآورد دقیق تر، تجهیزات باید پس از راه اندازی، ارزیابی مجدد شوند، زیرا احتمال تغییرات خاص در خروجی تجهیزات وجود دارد.

تمام دستگاه های تنفس مصنوعی( ونتیلاتور )ترکیبی از هوا و اکسیژن پزشکی را برای بیمار تامین می کنند. جریان مورد نیاز بیماران بحرانی که در بالا برآورد می شود صرفاً مربوط به قسمت اکسیژنی است که بخشی از کل جریان گاز مورد نیاز برای دستیابی به کسر درمانی هدف از اکسیژن تنفسی( Fio2)را تشکیل می دهد، که این درصد اکسیژن کل موجود در ریه ها برای تبادل گاز است. FIO2 در طو ل درمان تغییر خواهد کرد و از یک بیمار به بیمار دیگر متفاوت است. سرعت جریان گاز که در اینجا نشان داده شده است، میانگین نسبت جریان های گاز در طول دوره استفاده یک بیمار از دستگاه تنفس مصنوعی است. رابطه ساده زیر برای تعیین نسبت جریان در هر زمان به کار برده می شود:

۷WHO COVID-19 ESFT همچنین می تواند به برآورد سایر ضروریات مورد نیاز، مانند دستگاه های کمکی، لوازم جانبی، مواد مصرفی و قطعات یدکی و غیره کمک می کند این ابزارها و سایر اسناد مرتبط را می توان در وب سایت WHO جستجو نمود.

۶ . طرح افزایش اکسیژن: توانایی افزایش ظرفیت برای تحویل اکسیژن ، سنگ بنای اصلی رویکرد مدیریت شیوع بیماری کرونا است و پیامدهای آن عملکرد کل سیستم تحت تاثیر قرار می دهد. اصول ظرفیت افزایش ساختمان، باید در آمادگی و ظرفیت پاسخگویی یک سیستم بهداشتی برای کلیه کارکردها – به صورت مرکزی یا در سطح تسهیلات دیده شود.

محدودیت سیستم های تامین و تحویل اکسیژن در بسیاری از موارد ناشی از محدودیت منابع تامین است. هرگزینه تامین با توجه به دسترسی و توزیع باید بررسی شود. اکسیژن مایع حجم زیادی را در خود جای می دهد، با این حال، سیستم های بهداشتی باید با توجه به امکانات موجود از لحاظ جغرافیایی از این امکانات استفاده کنند.

بومی سازی بیشتر دستگاههای PSA یک گزینه است، اما اگر در حال حاضر در محل مورد نظر وجود نداشته باشد، زمان تحویل و بهره برداری آن زمان بر خواهد بود. با توجه به دستگاه های تغلیظ کننده کنار تختخواب، این موارد گزینه های بسیار راحت تری از نظر استفاده هستند ولی از نظر تحویل آن با حجم بالا دارای محدودیت می باشند. پس از آن که براورد نیاز مطابق COVID19 ESFT انجام شد و ارزیابی به پایان رسید، یک تحلیل فاصله بین نیاز پیش بینی تخمین زده شده با میزان موجودی اکسیژن انجام دهید این بدان معناست که نیاز پیش بینی شده تخمین زده شده با میزان موجودی اکسیژن مقایسه شود. این روش راهی برای شناسایی یک استراتژی افزایش استراتژی افزایش اکسیژن امکان پذیر و متناسب با شرایط مبتنی بر ساختار، قابلیت ها، عملکرد ها و فناوری ها ارائه می دهد. تصمیم گیرندگان می توانند مرحل بعدی، از جمله نیاز های محصول را برای کمک به چارچوب و اجرای برنامه افزایش، به سرعت توصیه کنند.

آنچه در زیر آمده است رویکرد های مختلف را توصیه می کند و عوامل اصلی آن باید در تعیین راه حل های عملی و تاثیرات مورد انتظار در نظر گرفته شود. برنامه افزایش اکسیژن باید در برنامه پاسخ کلی کرونا ادغام شود. به عنوان مثال، اگر یک مرکز درمانی جدید کرونا برنامه ریزی شده باشد، مکان و چیدمان محل ساخت و ساز عامل اصلی برنامه ریزی برای افزایش اکسیژن خواهد بود.

اکسیژن مایع :

۱- قابلیت دسترسی محلی و کشورهای همسایه، محدودیت های واردات و جابجایی را ارزیابی کنید؛

۲- ظرفیت حمل و نقل، قابلیت دسترسی مخازن بالک، فاصله ها و شرایط جاده ای و امنیت را ارزیابی کنید؛

توجه: مخازن بالک مخصوص تامین کننده است. مخازن کوچک تر قابل حمل اغلب به راحتی در دسترس هستند، اما مخازن بزرگتر برای نصب دایمی باید سفارش داده شوند.

۳- اگر مخازن باک در حال حاضر در مراکز درمانی وجود ندارند، ظرفیت ذخیره سازی را ارزیابی کنید؛

۴- ظرفیت تبخیر اکسیژن مایع به گاز، چه با تاسیسات موجود و چه در اجزای متصل به مخازن کوچک تر قابل حمل را ارزیابی کنید؛

۵ – تعیین کنید که آیا گاز از طریق سیستم لوله کشی موجود می تواند مستقیماً به بیماران لوله کشی شود یا نیاز به فشرده سازی گاز در سیلندرهای گازی است؛

۶- از لوازم جانبی کافی، از جمله شیرآلات و رگولاتورهای فشار و جریان، اطمینان حاصل کنید؛

۷- از دستگاه های پزشکی برای اکسیژن درمانی اطمینان حاصل کنید. به برنامه ریزی منابع اساسی WHO مراجعه کنید؛

۸- از منابع کافی برای منابع انسانی و تجهیزات( برای انجام نگهداری لازم )اطمینان حاصل کنید؛

واحدهای کمیتی مورد نیاز:

اکسیژن مایع برای استفاده پزشکی بر حسب متر مکعب ^۳m مایع بیان می شود. جریان کل بر حسب لیتر بر دقیقه L/min بیان می شود و می توان حجم کل مایع مورد نیاز را برای یک مدت زمان مشخص بااستفاده از روابط زیر تعیین نمود:

۱لیتر اکسیژن مایع = ۸۶۱ لیتر گاز اکسیژن
۱متر مکعب = ۱۰۰۰ لیتر

تاسیسات PSA

۱ – ارزیابی کنید که آیا تاسیسات محلی در دسترس هستند و عملکرد آن وجود دارد، یا اینکه تاسیسات در نقاط دیگر کشور دارای ظرفیت اضافی هستند؛

۲ – تاسیسات PSA برای عملکرد ۲۴ ساعته در روز طراحی شده اند؛

درصورت موجود بودن:

۳- ظرفیت تولید PSA را به حداکثر برسانید؛

۴- درصورت امکان، ظرفیت حمل و نقل را از طریق تأمین بیشتر به کمک سیلندرها تقویت کنید. درصورت عدم وجود، تعداد و نوع مناسب سیلندرها را سفارش دهید؛

۵-پتانسیل نصب سیستم های لوله کشی برای بهینه سازی توزیع در محل را ارزیابی کنید، نه به عنوان یک راه حل کوتاه مدت.

درصورت عدم وجود: بازار محلی و بین المللی را برای خرید یک تاسیسات با توجه به شرایط و نیازهای خاص ارزیابی کنید. جزییاتی که باید در نظر گرفته شود عبارتند از:

الف- مقدار تولید بر حسب متر مکعب در ساعت و پمپ بوستری برای پر کردن سیلندر؛

ب- زمان تحویل؛

پ- نیازهای نصب تأسیسات: اتاقی برای تاسیسات و پر کاردن رمپ منیفولد، منبع برق قابل اطمینان ۳ فاز، ذخیره سازی از طریق سیلندر؛

ت- آموزش و نگهداری؛

۶- از دستگاه های پزشکی کافی برای تحویل اکسیژن درمانی اطمینان حاصل کنید. به وب سایت WHO مراجعه کنید؛

۷- از منابع کافی برای منابع انسانی و تجهیزات برای انجام نگهداری لازم استفاده کنید؛

واحدهای کمیتی مورد نیاز:

تاسیسات PSA با توجه به ظرفیت خروجی آنها بر حسب متر مکعب بر دقیقه سایزبندی می شوند که در آن منظور متر مکعب گاز اکسیژن است. جریان کل بر حسب لیتر بر دقیقه گاز است، کل جریان در یک ساعت با استفاده از فاکتورهای تبدیل زیر قابل محاسبه است:

L/min*60 دقیقه / ساعت = ^L / ساعت
L / hr. * 1m³ / 1000 L = m³ / hr.

ملزومات برقی:

به برق پایدار و با کیفیت متکی هستند.

یک حساب سر انگشتی این است که برای هر متر مکعب جریان به ۲۲/۱ کیلو وات ساعت + %۵ PSA تاسیسات نیاز است.

این موارد الزامات نشانگر است همیشه مشخصات فنی تولید کننده را برای برآورد دقیق تر نیروی مورد نیاز در نظر بگیرید.

ضروری است که نیروگاه به منبع تغذیه قابل اعتماد و همراه با تثبیت ولتاژ متصل شود تا از هرگونه قطع شدن جلوگیری شود.

تغلیظ کننده اکسیژن کنار تختخواب بیمار

۱ – چنانچه نیاز به جریان اکسیژن بیشتر وجود داشته باشد، در صورت امکان تامین می توانید تغلیظ کننده های آن کنار تخت را افزایش دهید مانند تاسیسات PSA با مخزن اکسیژن مایع.

۲ – پس از نصب و راه اندازی تاسیسات PSA، می توان از تغلیظ کننده کنار تختخواب استفاده کرد تا قابلیت انتقا ل اکسیژن را در قسمت های مختلف مراکز درمانی ارتقا داد زیرا می توان آنها را به راحتی در سایر مراکز درمانی مجدداً جابجا کرد.

۳ – از دستگاه های پزشکی کافی جهت اکسیژن درمانی اطمینان حاصل کنید به وب سایت WHO مراجعه کنید.

۴ – از منابع انسانی و تجهیزات کافی برای انجام تعمیر و نگهداشت لازم اطمینان حاصل کنید.

ملزومات برقی:

تغلیظ کننده ها به برق پایدار و با کیفیت نیاز دارند یک تغلیظ کننده ۱۰ لیتر بر دقیقه بین ۳۵۰-۶۰۰ وات برق نیاز دارد که با جریان متغیر نکند. ضروری است که تاسیسات همراه با منبع تثبیت ولتاژ به یک منبع تغذیه قابل اعتماد متصل شود تا از هر گونه قطع شدن جلوگیری شود.

دفترچه ها برای مستندسازی تولید و مصرف ضروری است. این امر بهینه سازی منابع و درصورت امکان تخصیص بیشتر منابع اضافی برای پشتیبانی از مراکز بهداشتی درمانی مجاور با پاسخ کرونا آن ها را درصورت وجود هرگونه اکسیژن اضافی امکان پذیر می سازد.