کشف اکسیژن در اعماق دریا:

ما باید یک راز تاریک و مهم به شما بگوییم… “کشف اکسیژن در اعماق دریا”. در اعماق دریا، جایی که خورشید در آن نمی تابد، اکسیژن تولید می شود!

محققان بر این باورند که گره‌های چند فلزی (اساساً تکه‌های سنگی از مخلوطی از فلزاتی مانند کبالت، نیکل، مس، لیتیوم و منگنز که همگی برای ساخت باتری‌ها استفاده می‌شوند) می‌توانند در کنار هم جمع شوند و بار الکتریکی ۱٫۵ ولتی تولید کنند.

این یافته ها می تواند پیامدهای مهمی برای منشاء حیات در سیاره ما داشته باشند.⁠

ما حالا دوباره به سؤالاتی مانند: “زندگی هوازی از کجا می تواند شروع شده باشد؟” دوباره می اندیشیم.

اکسیژن تاریک:

مدت‌ها تصور می‌شد که ارگانیسم‌های فتوسنتزکننده نور خورشید مانند گیاهان و جلبک‌ها، تولیدکنندگان اصلی اکسیژن در زمین هستند.

اما اکنون، محققان شواهدی از یک کارخانه طبیعی اکسیژن پیدا کرده اند که نه به خورشید نیاز دارد و نه به اشکال حیاتی که قدرت آن را مهار می کند. بلکه منبع، یک واکنش شیمیایی است که در صخره‌هایی که در هزاران فوتی بستر دریای بدون نور قرار دارند، در زیر سطح اقیانوس آرام رخ می‌دهد. و چیزی را آزاد می‌کند که محققان آن را «اکسیژن تاریک» نامیده‌اند.

این یافته ها که به تازگی در مجله Nature Geoscience منتشر شده است، نه تنها فرضیات را در مورد چگونگی نفوذ اکسیژن در جو زمین برای اولین بار به هم می زند، بلکه می تواند پیامدهای شدیدی برای منشاء حیات در سیاره ما داشته باشد.

اندرو سوییتمن (Andrew Sweetman)، سرپرست تیم تحقیق در انجمن علوم دریایی اسکاتلند، در بیانیه ای درباره این کار گفت: گاز اکسیژن لازمه شروع حیات هوازی در این سیارهبوده است و درک ما این بود که تامین اکسیژن زمین با ارگانیسم های فتوسنتزی آغاز شده است. اما ما اکنون می دانیم که اکسیژن در اعماق دریا تولید می شود، جایی که نور وجود ندارد.

این کشف در عمق ۱۳۰۰۰ فوت در منطقه Clarion-Clipper ton ،منطقه ای در شمال شرقی اقیانوس آرام انجام شد. این دشت به‌اصطلاح مغاک(نوعی دشت زیرآبی) میزبان میلیاردها تن گره‌های چند فلزی است.

ژئوباتری:

سوییتمن پس از مشاهده افزایش سطح اکسیژن در این منطقه عمیق، مشکوک شد که گره هایی که شبیه توده های زغال سنگ هستند، می توانند علت آن باشند. او و تیمی از محققان نمونه‌هایی را از کف دریا جمع‌آوری کردند. و در آزمایش‌ها متوجه شدند که سنگ‌های پر انرژی می‌توانند بار الکتریکی کوچک ۰.۹۵ ولت تولید کنند.

اگر این سنگ ها در کنار هم قرار گیرند، می توانند تنها ۱٫۵ ولت مورد نیاز، برای تقسیم آب دریا را از طریق فرآیندی به نام الکترولایز، که مولکول های اکسیژن را از مایع آزاد می کند، تولید کنند.

فرانتس گایگر، یکی از نویسندگان این مطالعه، استاد شیمی در دانشگاه نورث وسترن، در این بیانیه گفت: «به نظر می رسد که ما یک «ژئوباتری» طبیعی کشف کرده ایم. این ژئوباتری ها مبنایی برای توضیح احتمالی تولید اکسیژن تاریک اقیانوس هستند.

استخراج معادن در اعماق دریا:

در این پی، منطقه Clarion-Clipper ton برای استخراج معادن در اعماق دریا توسط بیش از دوجین شرکت، از جمله شرکت معدن، که تا حدی بودجه این مطالعه را تامین کرده است، مورد استفاده قرار گرفته است.

برخی از توجیهات این عمل بحث برانگیز، در این تصور نهفته است که این دشت های پرتگاه تا حد زیادی بایر هستند. اما دانشمندان می گویند که ما تنوع زیستی این مناطق را دست کم می گیریم و هشدار می دهند که فرآیند استخراج می تواند عواقب زیست محیطی پیش بینی نشده ای داشته باشد.

اکنون، با افشای این موضوع که گره‌های چند فلزی می‌توانند باعث الکترولیز آب دریا شوند، دستکاری در منطقه نیز می‌تواند به معنای از بین بردن هر چیزی باشد که می‌تواند منبع ضروری اکسیژن برای سیاره ما باشد – البته، مطالعات آینده باید مشخص کنند که واقعاً چقدر منبع مهمی است.

گایگر گفت: «این موضوع یک امتیاز مثبت برای استراتژی‌های استخراج از کف دریا محسوب می شود، زیرا تنوع جانوران کف اقیانوس در مناطق غنی از گره‌ حتی از متنوع‌ترین جنگل‌های بارانی استوایی هم بیشتر است.

مترجم: یاسمین شجاعی

منبع: futurism.com