کنفرانس گازهای صنعتی منطقه منا
در جریان مراسم صبح روز افتتاحیه کنفرانس گازهای صنعتی منطقه منا(خاورمیانه و شمال آفریقا) MENA ۲۰۲۲ در ابوظبی، اهمیت همکاری و تسریع اقدامات مورد تأکید قرار گرفت.
در این نشست که بر اهمیت مبارزه با تغییرات اقلیمی و توسعه اقتصادی با رویکرد سرمایه گذاری با استفاده بیشتر هیدروژن و اهمیت ردپای کربن و همچنین اهمیت بازار هلیوم و اکسیژن برگزار شد، سخنرانی هایی در ۴ پنل توسط متخصصین ارائه گردید. در این مقاله گزارشی مختصر از موضوعات مورد بحث توسط شرکت دایان گاز تهیه شده است که در اینجا ارائه می شود.
افتتاحیه با سخنان آقای حمید سبزیکاری شروع شده و سخنرانان این نشست در پنل نخست به موضوع “تحولات اقتصاد هیدروژنی در خاورمیانه” اشاره کردند و در پنل بعدی به موضوع “هلیوم و نقش MENA در زنجیره تأمین “پرداختند. در پنل سوم به موضوع ” انتشار کربن” پرداخته شد و درپنل پایانی از “اکسیژن پزشکی و امنیت تأمین در منطقه” گفته شد.
حمید سبزیکاری[۱]، معاون اول رئیس کل و مدیر کل بخش خاورمیانه، مصر و ترکیه در شرکت ایرپروداکتس[۲]( Air Products)، در سخنرانی افتتاحیه گفت: «نیاز فعلی ما تشریک مساعی و گسترش سطح همکاریها است. فرصتهای فوقالعادهای در خاورمیانه وجود دارد که باید تحقق یابد.»
وی گفت شرکت ایرپروداکتس در سالهای اخیر و با وجود سختیهای ناشی از همهگیری کووید (با تکیه بر تجربه بیش از ۲۰ ساله خود در خاورمیانه) بسیار فعال بوده است و تمرکز خود را صرف رسیدن به «هدف عالی» مورد نیاز برای مبارزه با تغییرات اقلیمی، و توسعه اقتصادی با مصرف پایین کربن و استفاده بیشتر از هیدروژن نموده است. این شرکت تا سال ۲۰۲۷ بهتدریج، دستکم ۱۵ میلیارد دلار برای تولید هیدروژن پاک هزینه خواهد کرد.
وی افزود: «هیدروژن بهترین راهحل برای رسیدگی به مشکل انتشار گازهای گلخانهای از صنایع پرچالش[۳] است. در صنایعی که برقرسانی در آنها عملی یا بهصرفه نیست (مانند کامیونها، کشتیها، هواپیماها، اتوبوسها و صنعت فولاد) هیدروژن بهترین جایگزین است.
نشست نخست کنفرانس گازهای صنعتی منطقه منا: تحولات اقتصاد هیدروژنی در خاورمیانه
در جلسه افتتاحیه کنفرانس گازهای صنعتی منطقه منا با موضوع «اقتصاد هیدروژنی، تحولات خاورمیانه» برگزار شد.
- دیوید ادمونسون[۴]، از شرکت هیدروژن سبز NEOM (نیوم یک شهر در حال ساخت هوشمند و کاملاً سبز بر روی آب در عربستان است که برای مقصد گردشگری در نظر گرفته شده است) ، چگونگی ساخت بزرگترین کارخانه هیدروژن سبز جهان توسط این شرکت را تشریح کرد.
- ریموند ایوارت[۵]مدیر توسعه پروژه در شرکت AMEA سخنرانی خود را با عنوان «اکوسیستم هیدروژن سبز برای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا: آب، باد، خورشید و آمونیاک» ارائه کرد.
- و تینا اندرسن[۶]، رئیس بخش مهندسی فروش و برنامههای کاربردی هایاستار نیز یافتههای خود را درباره «نسل بعدی الکترولیزهای PEM برای منطقه منا» در اختیار شرکتکنندگان گذاشت.
آقای ایوارت نیز ضمن تأکید بر اهمیت همکاری برای کاهش تنگناها و موانع افزود:«ما به شرکتهایی مثل شرکتهای تولید گاز صنعتی و همچنین بازیگران پرقدرت عرصه انرژیهای تجدیدپذیر( مانند شرکت ایرپروداکتس و ACWA پاور در شرکت NEOM ) نیازمندیم. هنوز هیچ اطلاع دقیقی از میزان انتشار گاز گلخانه ای در دست نیست، و بسیاری از الکترولیزرهای تولید هیدروژن کمتر از ظرفیت موردانتظار هستند که این جای نگرانی دارد. ما برای افزایش تولید، به صرفه مقیاس نیاز داریم تا بتوانیم قیمتها را پایین آورده و تولید را در زمان مورد نظر به حد لازم برسانیم.»
ادمونسون عنوان کرد که عملیات ساخت شرکت NEOM در حال پیشرفت است و هدف این شرکت تولید روزانه ۶۰۰ تن هیدروژن سبز است. وی افزود:«زمین این شرکت بسیار بزرگ است و مساحت آن تقریباً معادل ۳۲۵ زمین فوتبال است و فضای زیادی برای توسعه در نظر گرفته شده است. تمام محصولات از همان ابتدا برای صادرات آماده میشوند، اما ما اکنون باید به فرصتهای صادرات هیدروژن به سرتاسر عربستان سعودی بزرگتر و منطقه نیز توجه کنیم.»
وی گفت که بسیاری از چالشهای کلیدی با انتخاب بهموقع شرکا (۱۸ ماه پیش) مرتفع شدهاند. «ما چالشهای معمول پیش روی اجرای یک پروژه بزرگ را تا حد زیادی از بین بردهایم. اما اقدام اصلی در رابطه با پروژههای بزرگ نحوه تنظیم آنها است.»
اندرسن به مسائلی از جمله توسعه شرکت هایاستار، ایجاد ارزش عدم انتشار گازهای مضر در منطقه منا، ویژگیهای ثبتشده الکترولیزهای PEM از جمله «نازکی بیشتر» آنها، و نیز راهحلهای کارآمد برای ]بهرهگیری از انرژیهای[ باد و خورشید اشاره کرد.
او معتقد است منطقه منا بهدلیل بهرهمندی از منابع تجدیدپذیر فراوان، دسترسی به مسیرهای جهانی کشتیرانی و خطوط لوله و تجربه بسیار استفاده از نفت و گاز، «رقابتیترین» منطقه هیدروژن سبز است.
وی گفت شرکت هایاستار در حال ساخت اولین سیستم کانتینری تولید هیدروژن در مقیاس بزرگ است که در سال ۲۰۲۳ راه اندازی خواهد شد.
نشست دوم کنفرانس گازهای صنعتی منطقه منا: هلیوم جهانی و نقش MENA در زنجیره تامین
یک سال محدودیت عرضه، فشار حملونقل و افزایش قیمتها (و همچنین جنگها و حوادث، چالشهای بهداشتی و افزایش تقاضا برای فلزهای نیمههادی) باعث شد تا اپراتورهایی که با کمبود هلیوم ۴٫۰ دست و پنجه نرم میکردند دورانی طوفانی را پشت سر بگذارند.
با این حال، پیام واضح نشست «هلیوم جهانی و نقش منطقه منا در زنجیره تامین»، در روز افتتاحیه کنفرانس گازهای صنعتی منا (ابوظبی ۲۰۲۲)، این بود که دلایل زیادی برای خوشبینی وجود دارد: محصولات جدید، ظرفیتهای تازه یا بازیافتی و تحولات بازار.
بازار عمدتاً به دلیل انفجار گاز طبیعی در نیروگاه گازپروم/آمور فشارهای بیسابقهای را تجربه کرده است، اما در صورت بازگشت این نیروگاه در سال آینده، انتظار میرود این نیروگاه سهم قابلتوجهی در عرضه انرژی و کمک به تعدیل قیمتها، و همچنین پروژههای جدید خط لوله جدید داشته باشد. طبق شنیدههای نمایندگان شرکت از عرضه جدید تا سال ۲۰۲۶ چیزی کمتر از ۲٫۹ میلیارد مکعب وارد بازار خواهد شد.
نکته بسیار مهمی که باید به آن توجه کرد، خطرات ژئوپلیتیکی است که همچنان موجب بروز نااطمینانی میشود. پیشبینی میشود که در سال ۲۰۲۶ سهم روسیه از کیک هلیوم از حدود ۲ درصد به ۲۶ درصد افزایش یابد، اگرچه انتظار میرود آمریکای شمالی (۳۷-۵۳ درصد) و قطر (۳۱-۲۷ درصد) هر دو تا چهار سال آینده با وجود از دست دادن سهم همچنان بیشترین سهم را در اختیار داشته باشند.
مازن بابیکر، مدیر کل شرکت خدمات هلیوم خلیج فارس، قبل از اشاره به کار لجستیکی خود با ظروف ایزوی هلیوم مایع ۴۰ فوتی، خلاصهای از روندها و چالشهای تجارت جهانی هلیوم را بیان نمود.
او گفت:«بهدلیل عوارض به وجود آمده در شرایط لجستیک جهانی و همینطور کمبود جهانی هلیوم، نیاز به خنکسازی افزایش یافته است.»
دمای ظروف باید کمتر از منفی ۱۹۳ درجه سانتیگراد باشد تا بتوان آنها را پر کرد، و فرآیند انتقال هلیوم از ظرف سرد به ظرف گرم نیز تا دو هفته طول میکشد.
هلیوم در بخشهای سلامت (مثلا در طیفسنجهای MRI و NMR) و نیز مبحث ابررسانایی اهمیت بسیار زیادی دارد. انتظار میرود بازار MRI (که در سال ۲۰۲۱ ارزشی بالغ بر ۴٫۸ میلیارد دلار دارد) بین سالهای ۲۰۲۲-۲۰۳۰ با نرخی ۷٫۱ درصدی گسترش یابد و پیشبینی میشود درآمد حاصل از فروش دستگاههای MRI تا سال ۲۰۲۸ به ۸٫۵ میلیارد دلار برسد.
موضوع بعدی این ارائه به چالشهای جاری در این حوزه میپرداخت و نشان میداد مقدار تخمینی موارد جدید سرطان از ۱۹٫۳ میلیون در سال ۲۰۲۰ به ۲۸٫۹ میلیون تا سال ۲۰۴۰ خواهد رسید.
با توجه به افزایش سریع رشد بخش نیمههادیها و فیبر نوری و رسیدن آن از ۷% کل مصرف هلیوم به ۱۸% در پنج سال گذشته، پاسخگویی به نیازهای این بخش نیز چالشی دیگر محسوب میشود و این وضعیتی است که در صنایع هوانوردی و فضایی نیز مشاهده میشود (صنایعی که در آنها هلیوم به عنوان عامل فشار برای سیستمهای سیال زمینی و هوایی، عامل برودتی برای خنک کردن مواد مختلف، و نیز برای کاربردهای جوشکاری دقیق و تشخیص نشت موردنیاز است).
سوانپیل ویکار[۷]، مدیر کل شرکت گروه عملیات مجله گس وورد Gas World راههایی برای مدیریت بحران هلیوم برشمرد و به جنبههای لجستیک، مدیریت ناوگان، برنامهریزی تولید، تلفات فرآیند، تعادل مایع-گاز، زمان نگهداری تانکر و گاز تخلیه اشاره کرد.
او گفت: «هلیوم یک محصول خاص است و نیاز به مراقبت شدید دارد و وجود یک شریک لجستیکی خوب و مدیریت ناوگان هنگام نگهداری از این «ظرفهای حساس دوستداشتنی» (مخازن) میلیون دلاری بسیار مهم است، همچنین این کار نیاز به تخصص و دقت زیادی دارد.»
یکی دیگر از عناصر کلیدی «ارتباط» است. او گفت:«شما باید با فروشندگان خود تعامل داشته باشید و بررسی کنید که چگونه میتوان به کسبوکار و مشتریان خود ارزش افزود.»
ساویر یولکا[۸]مدیر شرکتهای IG و INOXCVA، تجربه عملی این شرکت در کار بر روی هلیوم و هیدروژن را با ارائه ایزوتانک های هلیوم ۴۰ فوتی نشان داد.
او پس از اسلایدهایی که تجربه این شرکت در کار بر ایزوتانک ها و مخازن محافظت شده از نیتروژن را نشان میداد، به دستگاههای خنککنندهLHe ، کولرهای GHe و مخزنهای هلیوم مایع که به زودی عرضه میشوند (۲۰۰ تا ۱۰۰۰ لیتر) اشاره کرد. او همچنین گاز هلینوکس (۹۱ و ۱۷۵ پوند بر مترمکعب) را با زمان نگهداری ۴۰ روز LHe و ظرفیت ۴۱۰۰۰ لیتر تبلیغ کرد.
وی سپس بهعنوان جدیدترین خبر اعلام کرد که این شرکت در حال طراحی سیستم های نگهداری مایع هلیوم و نیتروژن مایع هستند که به صورت آنلاین نیز آنالیز انجام می شود.
فیل کورنبلوت[۹]مؤسس و رئیس شرکت مشاوره هلیوم کورنبلوت، مجموعهای از اسلایدهای بهروزرسانی بازار را از طریق پخش ویدئوی ارائه و پرسش و پاسخ نمایش داد.
وی گفت که در چهار سال آینده پروژه فرآوری گاز گازپروم-آمور تنها عامل مهم تأثیرگذار بر بازار هلیوم خواهد بود و تا زمان بازگشایی مجدد قیمت اولیه، محصولی بسیار کم هزینه (کمتر از ۲۰۰ میلیون دلار برای هر mcf) خواهد بود، زیرا قیمت آن از قبل از کمبود هلیوم ۳٫۰-سومین نوبت از بحران هلیوم_ (با محاسبه تورم) تعیین شده بود.
سایر عوامل اصلی که در کمبود ۴٫۰ -سومین نوبت از بحران هلیوم_ نقش دارند عبارتند از: وقفه بهوجود آمده در تولید واحد غنیسازی هلیوم خام BLM، برنامه تعمیر و نگهداری در قطر، از دسترفتن بخشی از گاز طبیعی الجزایر (که باعث شد بهجای تولید LNG وارد خطوط لوله زیردریایی به اروپا شود)، اتمام گاز خوراک کارخانه داروین در استرالیا و آتشسوزی در کارخانه فرآوری گاز در هون کانزاس. به دلیل شوکهای هزینهای واردشده از ناحیه قطر و اکسونموبیل، قیمتهای ثبشده در قرارداد افزایش قابل توجهی خواهند داشت و قیمتهای نقدی احتمالاً بالا خواهند ماند.
وی این را هم گفت که به دلیل ساخت کارخانههای جدید ساخت وافر رشد متوسط تقاضای حدود ۲ تا ۴ درصد خواهد بود و صنایع الکترونیک نیز بهلحاظ کاربردی از MRI پیشی خواهد گرفت.
او با اشاره به تحرکات واگرایانه بازار گفت: «اگر BLM بتواند فعالیتهای خود را در سطح پایداری حفظ کند، بدترین قسمت کمبود هلیوم ۴٫۰ به زودی پشت سر گذاشته خواهد شد و ممکن است سال ۲۰۲۳ سال گذار به عرضه کافی باشد، اما این به زمانبندی و میزان تولید شرکت آمور بستگی دارد (ممکن است راهاندازی مجدد و افزایش سطح تولید به تعویق بیفتد).
اگر آمور تولیدات خود را وارد بازار کند، قیمتها تعدیل میشوند و احتمالاً مقدار عرضه در سال ۲۰۲۴ فراوان خواهد بود، اما با توجه به نااطمینانی در مورد تحریم های اوکراین و روسیه، این موضوع هنوز قطعی نیست.
نشست سوم کنفرانس گازهای صنعتی منطقه منا: بهینه سازی کاهش انتشار کربن
ادی آدامی[۱۰]، مدیر گروه توسعه کسبوکار، فناوری و نوآوری در شرکت Gulf Cryo کمبود منابع دی اکسید کربن (CO2) مناسب بازار و همچنین مدیریت کربن را از جمله چالشهای کلیدی پیش روی منطقه شورای همکاری خلیج فارس (GCC) عنوان کرد.
او در دومین روز کنفرانس گازهای صنعتی ابوظبی منا ۲۰۲۲ (در جلسهای با عنوان «بهینهسازی کاهش انتشار کربن» خطاب به نمایندگان به موضوع یارانههای بالای انرژی، تولید دیاکسید حاصل از سوخت فسیلی که بهطور گسترده در صنایع نمکزدایی استفاده میشود اشاره کرد و همچنین کمبود مقررات محیط زیستی و سیاستهای کربنزدایی را از جمله موانع پیش رو عنوان نمود.
او گفت:«کشورهای این منطقه باید در سطح ساختاری مراکز جذب کربن را افزایش داده و از این طریق قیمت CO2 را در بازار کاهش دهند.»
وی افزود:«با این حال، در فهرست فرصتها، دیاکسید کربن منبعی با ارزش افزوده نامحدود است و دیاکسید کربن بازیافتشده یکی از عوامل کلیدی در کربنزدایی از صنایع است و دولت از تحقیق و توسعه و پروژههای آزمایشی در منطقه حمایت میکند.»
در حال حاضر سه نیروگاه CCS (جذب و ذخیره کربن) در منطقه GCC وجود دارد که ۱۰ درصد از دیاکسید کربن جهان را (که سالانه توسط این فناوری جذب میشود)، به خود اختصاص داده است.
آدامی در حین سخنرانی خود، طیف وسیعی از فرصتهای تبدیل را (از جمله بیولوژیکی، تولید RG، مواد معدنی/مصالح ساختمانی، مواد شیمیایی، نمکزدایی و پلاستیک) مورد تأکید قرار داد و افزود شرکت Gulf Cryo با بهرهگیری از تجربه ۶۹ ساله خود در ۲۶ سایت در ۱۰ کشور فعالیت میکند.
وی عنوان کرد:«صنعت و حملونقل به سرعت در حال رشد هستند و این دقیقاً زمان مناسب برای اقدام فوری ماست. منطقه شورای همکاری خلیج فارس بالاترین تولیدکننده گازهای گلخانهای نیست، اما سرانه آن در سطح جهان در بین بالاترینها است و سپس افزود ۴۰درصد از کل گازهای دیاکسید کربن تولیدشده مربوط به بخش تولید انرژی است.
او سپس چند مطالعه موردی در زمینه «سبزسازی» را در بخشهایی چون بتنسازی، نمکزدایی آب دریا و بخشهای کشاورزی ارائه کرد.
سیمون لیتل[۱۱]، مدیر فروش انرژی پاک خاورمیانه و هند در شرکت چارت اینداستریز[۱۲]سخن خود را حول موضوع کربنزدایی آغاز کرد و در رابطه با کار خود (به ویژه در حوزه هیدروژن) در عرصه تحرکپذیری، و جذب کربن برودتی (CCC)، جداسازی CO2 از فلرهای کارخانه و فشردهسازی و عرضه آن به صورت مایع پرفشار سخن گفت.
او در راستای اصلاح تصورات غلط در رابطه با مبحث ایمنی گفت که در طول این سالها شرکت او بیش از ۱۰۰۰ مخزن هیدروژن مایع ساخته است.
او در جریان کنفرانس گازهای صنعتی منطقه منا گفت: «شرکت چارت چندین دهه است که ایستگاههای سوخت LNG و مخازن سوخت LNG را برای کامیونها تامین میکند. ما از تجربه و فناوریهای خود در تبدیل این گاز به هیدروژن استفاده میکنیم. ما در حال حاضر مشغول کار بر روی یک ایستگاه هیدروژن مایع به مایع هستیم.
«ما شاهد مسابقه برای گذار از گاز به مایع هستیم و صنایع به این نتیجه رسیدهاند که این (نه تنها در استفاده نهایی بلکه در زنجیره تامین) تنها راه رو به جلو است.»
یکی دیگر از عوامل متقاعدکننده زمان سوختگیری است که حدود ۸ تا ۱۰ دقیقه برای پر کردن هر کامیون به طول میانجامد، در حالی که این زمان با گاز فشرده ۴۰ دقیقه است.
شرکتهای بابکاک، ویلاکس و چارت (که شرکت هاودن را در قراردادی که انتظار میرود در نیمه اول سال ۲۰۲۳ بسته شود به قیمت ۴٫۴ میلیارد دلار خریدهاند) اخیراً با همکاری با یکدیگر برای توسعه بیشتر فناوری تولید هیدروژن برایتلوپ[۱۳]با استفاده از توانایی شرکت چارت در مایع سازی یکپارچه هیدروژن و بهرهگیری از تخصص و تجهیزات جذب کربن برودتی این شرکت تلاش کردند.
این راهحلها، زمینه تولید اقتصادی هیدروژن کم کربن را فراهم میکند و به عرضه اشکال مقرون به صرفه و قابل حمل هیدروژن مایع و CO2 کمک میکند.
داگ دی[۱۴]، مدیر فناوری شرکت ایرپروداکتس خاورمیانه، توضیحاتی در رابطه با کاربردهای متنوع هیدروژن ارائه کرد و با استناد به دادههای شورای هیدروژن پیشبینی کرد که انتظار میرود تا سال ۲۰۵۰، ۲۹ درصد از مصرف هیدروژن در بخش حملونقل اتفاق بیفتد.
شرکت ایرپروداکتس برای توسعه مجتمع انرژی پاک لوئیزیانا در ایالات متحده (که بزرگترین عملیات جذب CO2 در جهان خواهد بود که سالانه بیش از ۵ میلیون گاز را جذب میکند) در حال سرمایهگذاری ۴٫۵ میلیارد دلاری است و دیگر پروژههای کلیدی نیز عبارتست از پروژه NEOM در عربستان سعودی که امکان انتقال انرژی آمونیاک را فراهم میکند.
او نشان داد که چگونه ایجاد مرکز گاز در این شرکت باعث جذب مؤثر گاز CO2 میشود و چگونه میتوان از سوخت اوکسی در تولید سیمان استفاده کرد. همچنین آزمایشگاه سوخت انرژی پاک این شرکت نیز در حال بهبود بهرهوری انرژی مشتریان و کاهش انتشار گازهای گلخانهای است. وی در ادامه به نقش جدید سنتز متانول، به عنوان یک ماده اولیه برای تولید متانول تجدیدپذیر اشاره نمود.
او بهطور خلاصه به نقش مهم انواع گازهای صنعتی در کاهش انتشار کربن اشاره کرد و گفت:«بهینهسازی فناوریها امری ضروری است و نوآوری و همکاری باعث پیشرفت میشود».
نشست چهارم کنفرانس گازهای صنعتی منطقه منا: اکسیژن پزشکی و امنیت تامین
آغازگر جلسات این روز سخنان فیل بریکل، مدیر اجرایی انجمن بینالمللی تولیدکنندگان اکسیژن (IOMA) (که ۹۶ سازمان عضو آن در ۲۷ کشور فعالیت میکنند) بود و وی بر اهمیت استانداردها و هماهنگسازی تأکید کرد.
او گفت:«بهندرت پیش میآید شرکتها بخواهند اطلاعات فنآوری و هزینههای عملیاتی خود را منتشر کنند، اما وقتی صحبت از ایمنی به میان میآید، آنها مایلند از بهترین شیوهها استفاده نموده و عملیات خود را استانداردسازی کنند.
اما او هشدار داد که «عدم رعایت استانداردها» نتیجه خوبی در پی ندارد.
او گفت با وجود اینکه بخش اعظم فعالیتهای این شرکت مربوط به گازها و تجهیزات اتمسفری است فناوریهای هیدروژن «حوزهای خواهد بود که در آینده رشد سریعی خواهد داشت.»
صنایع میتوانند بهمنظور پاسخگویی به تقاضای روبهرشد، به وبسایت www.h2safety.info مراجعه نماید و در آنجا اطلاعات بیشتری در مورد اکوسیستم ایمنی هیدروژن پیدا کنند. گروه هدف این شرکت شرکتهای نوپا و شرکتهای معتبر میباشد.
- ادامه حرکت روبهجلوی اکسیژن و افزایش امنیت عرضه اکسیژن پزشکی
رابرت ماتیرو[۱۵]، مدیر بخش برنامه شرکت یویی تی آی دی[۱۶]در دومین روز از کنفرانس گازهای صنعتی منا ۲۰۲۲ که در ابوظبی برگزار شد، به شرکت کنندگان گفت اکنون بیش از هر زمان دیگری باید در جهت افزایش دسترسی به اکسیژن پزشکی گام برداشت.
او گفت: «بدیهی است که در جریان همهگیری این یک اولویت بود و در ادامه نیز همین وضعیت ادامه خواهد داشت.
ماتیرو گفت در ۱۸ ماه گذشته یک میلیارد دلار صرف این حوزه شده است و در سال آینده و پس از آن نیز سرمایهگذاری ادامه خواهد یافت.
گشایش بزرگ در افق پیش رو تشکیل یک اتحاد جهانی اکسیژن است که در جریان همهگیری کووید بر روی شتاب روبهجلوی اکسیژن سرمایهگذاری و به اصلاح مسائل کلیدیای که سیاستگذاران، قاعدهگذاران و صنایع بهداشتی را غافلگیر کرده کمک کنند.
وی گفت:«ما در حال حاضر درباره شکل و شمایل اتحاد جدید و جهانی اکسیژن در حال رایزنیهای گسترده هستیم این اتحاد در طول همهگیری باید در جهت حفظ اهداف کارگروه اضطراری حرکت کند. امیدواریم این اتحاد در سال ۲۰۲۳ در کنار مجمع جهانی بهداشت در ماه مه راهاندازی شود.»
«مهمترین نکته این است که ما باید روند رو به جلو و سطوح تعاملی را که در طول همهگیری کووید دیدهایم حفظ کنیم. ما هنوز میتوانیم از دهها میلیون دلار سرمایهای که در طول همهگیری جمع کردهایم استفاده کنیم و امیدواریم در ادامه مسیر بهدلیل عدم نصب صحیح تجهیزات یا نگهداری از آنها مجبور به صرف هزینههای گزاف نشویم.»
ماتیرو درجریان کنفرانس گازهای صنعتی منطقه منا گفت، گسترش همکاری با تامینکنندگان رده ۱ و ۲ در کشورهای جنوب صحرای آفریقا و خاورمیانه و همچنین بخشهایی از آسیا و آمریکای لاتین کاملا ضروری است. هر قدر از اهمیت اکسیژن بگوییم باز هم کم است. این گاز در بخش سلامت بیش از ۲۰ کاربرد مختلف دارد.
او گفت: «ما نمیتوانیم خود را دوباره در وضعیت تأسفبار تقلا و درجازدن که در طول همهگیری داشتیم، بیابیم، آنهم درست وقتی که میتوانیم سیستمهای انعطافپذیری برای درمانهای ضروری بسازیم که در مورد بسیاری از بیماریهای سودبخش هستند. البته نباید به این موفقیتها مغرور شویم.»
کارگروه اضطراری جهانی سازمان ملل از سال ۲۰۲۱ شروع به کار کرده است. این گروه دارای سه گروه اصلی است که باید حفظ شوند، البته برای نیازهای روزمره حیاتیتر. تعمیرات و نگهداری همچنان در کنار هدایت بازار اکسیژن مایع بسیار مهم خواهد بود.
ماتیرو افزود:«دفتر منطقهای پلتفرمهای اکسیژن را در ۱۶ کشور منطقه منا (خاورمیانه و شمال آفریقا) ایجاد کرده است تا بتواند به رفع شکافها کمک کند. ظرفیت بیومدیکال انسانی واقعاً کلیدی است، ما نمیتوانیم فقط روی تجهیزات تمرکز کنیم. ۱۵ مهندس ملی پزشکی در ۹ کشور استخدام شدهاند و ما بهمنظور پیشبرد استفاده اکسیژن برای مصارف پزشکی در منطقه مدیترانه شروع به ترسیم یک نقشه راه کردهایم.
- عبرتگرفتن از تجربه همهگیری کووید
جایاسیلان آنبالاگان[۱۷]، معاون فنی و مهندسی شرکت Gulf Cryo، در رابطه با موضوع محوری جلسه «درسهایی که از همهگیری کووید یاد گرفتیم»، گفت تامین تجهیزات پزشکی مشکل جدیدی نیست.
او گفت: «حتی قبل از همهگیری نیز کمبود اکسیژن باعث مرگ کودکان مبتلا به ذاتالریه و دیگرانی که به آن نیاز داشتند میشد.»
«این یکی از اجزای برنامهریزی سیستم سلامت بوده است که مدتهاست در کشورهای با درآمد کم و متوسط نادیده گرفته شده است. کووید باعث شد نقش اکسیژن دارویی به عنوان یک درمان نجات بخش برای بیمارانی که به دشواری نفس میکشند، برجسته شود. مسائل مربوط به زنجیره تامین جهانی و ملی ناشی از همهگیری تنها موجب تشدید این مشکل شده است، بهویژه در بسیاری از کشورهای کمدرآمد که منحصراً به واردات اکسیژن متکی هستند.»
ساختار صنایع بالادستی بهطور نسبی در جهت تولید است، اما در قسمت پاییندستی، یعنی همان جایی که اکسیژن پزشکی مایع باید به مخازن ذخیره بیمارستانها برسد، وضع مناسبی مشاهده نمیشود. اکسیژن پزشکی به یک شبکه مرکزی از انبارهای مخازن، سیلندرها و دستگاههای اکسیژنساز به تفکیک مناطق، که مجهز به سیستم توزیع قابل اعتماد، و شبکه مرکزی خط لوله اکسیژن از کارخانه تولید تا بیمارستانهای بزرگ در سراسر شهرها هستند، مجهز باشد.
ما باید بر روی مدلهای زنجیره تامین جدید مانند راهآهن، دریا و مراکز توزیع مرکزی کار کنیم و برای بهبود سیستمهای تامین اکسیژن در کشورها یک برنامه سرمایهگذاری طراحی کنیم. یک کارگروه متشکل از پزشکان، مقامات دولتی، تولیدکنندگان اکسیژن پزشکی و کارشناسان زنجیره تامین باید در مناطق مختلف تشکیل شود تا نقاط ضعف را بررسی کنند. برای مقابله با هر گونه بحران همهگیری در آینده، این اقدامات باید حفظ و تداوم یابد.»
- انجمن MEGA استانداردهای منطقهای را تقویت میکند
انجمن گازهای خاورمیانه (MEGA) انجمنی غیرانتفاعی مستقر در دبی (امارات متحده عربی) است. هدف این انجمن ترویج تبادل اطلاعات فنی مربوط به حمل و استفاده ایمن از گازهای صنعتی، تخصصی، پزشکی و غذایی در بین اعضا است.
انجمن مگا انجمنی فنی و ایمنی محور است و شرکتهای فعال در سطح جهانی و محلی خاورمیانه را با هدف ارتقای استاندارد ایمنی و مراقبت از محیطزیست هنگام استفاده و جابجایی گازهای صنعتی در سراسر منطقه گرد هم آورده است.
انجمن MEGA که در سال ۲۰۱۰ توسط شرکتهای صنعتی پیشرو و فعال در زمینه گاز در منطقه خاورمیانه تأسیس شد، با همکاری (مبتنی بر عضویت متقابل) با سایر انجمنهای منطقهای، یعنی AIGA (خاور دور)، ANZIGA (استرالیا و نیوزیلند)، EIGA (اروپا)، SACGA (جنوب آفریقا) و ISO (جهانی) کار میکند. این انجمن در کنار سایر انجمنهای گاز منطقهای، در هماهنگسازی استانداردها در تمامی صنایع گاز در سطح جهانی مشارکت میکند.
راجر سیاح[۱۸]، دبیرکل انجمن گازهای خاورمیانه (MEGA)، گفت در این انجمن حدود ۲۰ پروژه مورد بحث بوده است.
ما در رابطه با مصارف پزشکی گاز، در مورد کارگاه آزمایش سیلندر (که در منطقه خلیج فارس مقرراتی برای آن تنظیم نشده است) بحث کردیم و بر پنج فصل مشترک در زمینه گاز صنعتی که در ادامه توسط ارگانهای مختلف دفاع غیرنظامی استفاده میشود، کار کردیم و فهرستی تهیه کردیم که مراجع بازرسی و صدور مجوز بتوانند از آن استفاده کنند. اخیراً سازمان GSO نیز مقرراتی جهانی را برای برچسبگذاری و طبقهبندی منتشر کرده است.
ما در خاورمیانه استانداردها و مقررات زیاد و متفاوتی داریم. ما دو سال پیش همه الزامات خود را یکی کردیم (ابتدا با SFDA در عربستان سعودی شروع کردیم) و برای جاانداختن برخی از الزامات اساسی در مورد کدگذاری رنگ، میلههای سیلندر، اتصالات مخزن و برچسبها تلاش کردیم. سازمان SFDA نیز کار بر روی تنظیم مقرراتی برای طبقهبندی گازهای پزشکی به عنوان «دارو» را آغاز کرد.
ما در ماه آینده جلسهای داریم که در آن اعضا نظرات خود را درباره چگونگی اجرای توصیههای ما ارائه خواهند کرد (این پروژه بسیار جاهطلبانه و چالشبرانگیز است). بخش بزرگی از کار ما در بخش بهداشت پزشکی با انتشار این نظرات سازماندهی میشود و سطح ایمنی و کیفی ما ارتقا مییابد. نظیر همین بحثها را با وزارت بهداشت امارات نیز آغاز کردهایم. ما انتظار داریم چیزی شبیه به عربستان سعودی داشته باشیم.»
- از بینبردن شکافهای دسترسی از طریق پژوهش
یوهان کولستی[۱۹]، مدیر برنامههای پژوهشی، اکسیژن پزشکی، تشخیص و واکسنها در بنیاد دسترسی به پزشکی[۲۰]، گفت آنچه در این همهگیری دلگرمکننده است مشاهده مشارکت و همکاری با بخشهای دولتی برای پاسخگویی به تقاضاها است.
او گفت: «ما شرکتهای زیادی را دیدیم که از بخش صنعتی وارد بخش پزشکی میشدند و در مسائل مربوط به توان پرداخت و ارائه کمکهای مالی کمک میکردند.
یکی از مسائل اصلی بحث زیرساختها است، راهاندازی واحدهای جداسازی هوا (یا ASU) در کشوری که منبع تغذیه ناپایدار دارد یا جادههای آن وضعیت مناسبی ندارند، آسان نیست. مانع بعدی تمرکز بازار است، زیرا نوآوری و امکان دسترسی برای برخی از بازیگران کوچکتر گسترش کافی نیافته است. کار بر روی استراتژیهای دسترسی بهعنوان گام اول واقعاً مثبت است، و درسهای زیادی از همهگیری وجود دارد که هنگام عمل باید آنها را بکار گرفت.»
او گفت که تمرکز فعلی این بنیاد (با وجود اذعان به اهمیت گسترش اکوسیستم اکسیژن) بر روی تولید اکسیژن مایع برای مصارف پزشکی است. بهمنظور نشر دانش و تقویت همکاریها کارگاهها و میزگردهایی برگزار شده است و گزارشی از بهترین شیوههای اجرایی نیز در نیمه اول سال آینده منتشر خواهد شد.
[۱] Hamid Sabzikari
[۲] Air Products
[۳] hard-to-abate
[۴] David Edmondson
[۵] Raymond Ewart
[۶] Tina Andersen
[۷] Swapnil Vichare
[۸] Savir Julka
[۹] Phil Kornbluth
[۱۰] Edie Adaimy
[۱۱] Simon Little
[۱۲] Chart Industries
[۱۳] BrightLoopTM
[۱۴] Doug Dee
[۱۵] Robert Matiru
[۱۶] Uhi t ai d
[۱۷] Jayaseelan Anbalagan
[۱۸] Roger Sayah
[۱۹] Johann Kolstee
[۲۰] Access to Medicine Foundation