خبرها نشان از این دارند که با توافقنامه‌های بی‌سابقه حاصل شده گازاکسیژن به ترتیب با ایر لیکوئید[۱] و لینده[۲] ، مسیری برای افزایش دسترسی به گاز اکسیژن در کشورهای کم درآمد و درآمد متوسط ایجاد شده است.
این توافقنامه‌ها بعد از ماه‌ها مشارکت گسترده با تأمین‌کنندگان اصلی گازاکسیژن جهان، حاصل شده‌اند.
گروه کاری شامل WHO و کنسرسیوم بیوپزشکی تحت هماهنگی آن و هم‌چنین یونیسف، صندوق جهانی، بانک جهانی، UNOPS، ائتلاف ” هر نفسی اهمیت دارد”، CHAI، PATH، کودکان را نجات دهید، موسسه بیل و ملیندا گیتس و دسترسی به موسسه پزشکی می‌شود.
مطبوعات گزورلد[۵] و مدیرعامل جان رکت[۶] نیز به خاطر مشارکتشان در این جنبش در پستی ارسالی از رئیس ائتلاف هر نفسی اهمیت دارد، لیث گرینسلید[۷] به رسمیت شناخته شده‌اند.
همچنان توافقنامه‌هایی با دیگر تأمین‌کنندگان گازاکسیژن در حال پیگیری هستند، طبق گزورلد، ایرلیکوئید و لیند اولین سازمان‌هایی هستند که به این تفاهم‌نامه‌های( MoU )غیر الزام‌آور متعهد شده‌اند.
پس ایر لیکوئید و لیند دقیقاً به چه چیزی متعهد شده‌اند؟
پاسخ به کووید ۱۹
گروه کاری و توافقنامه‌های بعدی در پاسخ به همه‌گیری جاری کووید ۱۹ هستند، اگرچه ادعا شده است که حتی قبل از کووید ۱۹، ذات‌الریه بزرگ‌ترین قاتل عفونی کودکان و بزرگ‌سال بوده است و جان ۲٫۵ میلیون نفر را در سال ۲۰۱۹ به خطر انداخته است.
همه‌گیری این مشکل را بدتر کرده است مخصوصاً در کشورهای که مسئولیت مضاعف پیدا کرده‌اند که با سطوح بالایی از ذات‌الریه و کووید ۱۹ در حال رقابت هستند. هم‌چنین با رفع نیازهای فوری همه‌گیری، گروه کاری اضطراری گازاکسیژن کووید ۱۹ به دنبال «استفاده از منافع این زمینه» برای کمک به کنترل بلندمدت ذات‌الریه است.
طبق دو تفاهم‌نامه امضا شده توسط ایرلیکوئید و لینده، هر شرکت به کار با شرکای سلامت جهانی ACT-A برای تسهیل دسترسی منصفانه به گازاکسیژن در چند کشور برتر به منظور رفع نیازهای اضطراری همه‌گیری کووید ۱۹ متعهد شده است.
هدف همکاری با هر تأمین‌کننده ایجاد چارچوبی برای توافقنامه‌های قراردادی محلی- هم‌راستا با اقدامات تدارک عمومی استاندارد- است که می‌تواند مبنای معاملات خرید بلند مدت‌تر با دولت‌ها و نمایندگی‌های جهانی را که تأمین‌کننده دسترسی به گازاکسیژن برای اجتناب از کمبود عرضه در نتیجه همه‌گیری کووید ۱۹ هستند را شکل دهد.
تحت این اقدام، یونیتد و CHAI به همراه شرکای گروه کاری اضطراری گازاکسیژن به دنبال بسیج منابع برای تأمین مالی کمبود گازاکسیژن و زیرساخت آن، پرداخت هزینه تدارکات اضطراری و تأمین مالی حمل‌ونقل تجهیزات و دیگر ابزارهای موردنیاز برای سیستم‌های گازاکسیژن امن و منعطف هستند.
تمهیدات بازاری از جمله پیشبرد تعهدات خرید و ضمانت‌نامه‌ها می‌توانند بخشی از بسته اقدامات را شکل دهد. حدوداً ۴۰۰ میلیون دلار فوراً برای به اجرا گذاشتن این کار حیاتی لازم است.
اقدامات بیشتر
علاوه بر این توافقنامه‌های پیشتازانه، گروه کاری در حال کار برای رسیدگی به کمبودهای عرضه برای دیگر کالاهای ضروری است.
این امر شامل دستگاه‌های تغلیظ اکسیژن و واحدهای جذب تحت فشار تناوبی( PSA )و پیوند کشورها با منابع مالی برای درخواست‌های گازاکسیژن می‌شوند از جمله مکانیسم C-19 RM صندوق جهانی و پاسخ سلامت اضطراری کووید ۱۹ بانک جهانی.
کارل بیلدت[۸]، نماینده ویژه WHO برای دسترسی به شتاب‌دهنده ابزارهای کووید ۱۹( ACT-A )و نخست‌وزیر سابق سوئد تأکید دارد که «بدون بهبود بسیار زیاد تأمین اکسیژن تنفسی شاهد این خواهیم بود که تعداد زیادی از مردم با افزایش سریع‌تر کووید، جان خود را از دست بدهند. به این دلیل است که شراکت بهتر عمومی- خصوصی تا این حد ضروری است و نقش صنعت نیز بسیار مهم است.»
«بر اساس تجربه‌ام می‌دانم که وقتی دولت‌ها، چند جانب‌ها و بخش خصوصی برای حل مسائل عمده همکاری می‌کنند، ترکیب قدرتمندی به وجود می‌آید. فوراً به این توافقنامه‌های پیشتازانه گازاکسیژن برای نجات زندگی افراد نیاز است.»
[۱] Air Liquide
[۲] Linde
[۳] Unitaid
[۴] Wellcome
[۵] gasworld
[۶] John Raquet
[۷] Leith Greenslade
[۸] Carl Bildt
